روی دل با کاروان کربلا دارد حسین (ع)
از حریم کعبه جدش بهاشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین
میبرد در کربلا هفتادو دو ذبح عظیم
بیش از اینها حرمتکوی منا دارد حسین
پیش روراه دیار نیستیکافیش نیست
اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین
بسکه محمل ها رودمنزل به منزل با شتاب
کس نمی داند عروسییا عزا دارد حسین
رخت و دیباج حرم چونگل به تاراجش برند
تا بجائی که کفن از بوریا دارد حسین
بردن اهل حرم دستوربود و سر غیب
ورنه این بی حرمتیها کی روا دارد حسین
سروران ، پروانگانشمع رخسارش ولی
چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین
سر به تاج زین نهادهراه پیمای عراق
می نمود خود که عهدی با خدا دارد حسین
او وفای عهد را با سرکند سودا ولی
خون به دل از کوفیانبی وفا دارد حسین
دشمنانش بی امان ودوستانش بی وفا
با کدامین سر کند مشکل دو تا دارد حسین
سیرت آل علی باسرنوشت کربلاست
هر زمان از ما یکی صورت نما دارد حسین
آب خود با دشمنانتشنه قسمت می کند
عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین
دشمنش هم آب می بنددبه روی اهل بیت
داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین
بعد ازینش صحنه ها وپرده ها اشکست و خون
دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین
ساز عشق است و به دلهر زخم پیکان زخمه ئی
گوش کن عالم پر ازشور و نوا دارد حسین
دست آخر کز همهبیگانه شد دیدم هنوز
با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین
شمر گوید گوش کردم تاچه خواهد از خدا
جای نفرین هم بلبدیدم دعا دارد حسین
اشک خونین گو بیابنشین به چشم شهریار
کاندرین گوشه عزایی بی ریا دارد حسین
شادی روح شهدای كربلا صلوات
درباره این سایت